De kronkelende, futuristische klanken van dat instrument zijn prominent te horen op de vitale, zeer indrukwekkende Swirling, met nieuwe opnames van negen Sun Ra-normen, plus twee nummers geschreven door Allen en een nummer van filmcomponist Thomas Newman. Het brede album beweegt door bigband-swing, buitenaardse doo-wop en elektronische ruis. Het vermengt de diverse invloeden die door de kakofone muziek van Sun Ra stromen, van Fletcher Henderson tot Schönberg tot John Cage, zegt trompettist Michael Ray. "Het heeft ruimtemuziek en doodsbange liedjes", zegt Ray, die vanuit zijn huis in Trenton inzoomt. Swirling bevat bijdragen van saxofonist Danny Ray Thompson en congaspeler Stanley Morgan, die beiden zijn overleden sinds de opname in 2018 in Rittenhouse Soundworks, niet ver van de Pharaoh's Den, op Morton Street. (Ra kocht het huis van Allens vader voor $1). Allen, Scott en een paar andere leden van de ongeveer 15-koppige band wonen daar nog steeds. Onder leiding van Allen heeft de Arkestra zich gericht op live optreden, in plaats van nieuwe opnames te maken die zouden concurreren met de enorme hoeveelheid Sun Ra's materiaal dat al beschikbaar is. Veel daarvan is opnieuw uitgegeven sinds zijn honderdjarig bestaan in 2014, toen Strut de uitstekende door Allen samengestelde inleiding, In the Orbit of Ra, uitbracht. Er is ook een stortvloed aan Ra-releases geweest op het muziekplatform Bandcamp, waar meer dan 100 albums beschikbaar zijn. » LEES MEER: 'Are you sure it's Sun Ra?': Zeldzame opname door de Philly-jazzgigant van Haverford College ziet eindelijk het levenslicht Een van de meest intrigerende is June Tyson: Saturnian Queen of the Sun Ra Arkestra, een collectie waarin Tyson centraal staat , die in 1992 stierf en de enige zangeres van de band was vóór de huidige zangeres Tara Middleton. Een ander hoogtepunt is Haverford College, 1980, een zeldzame opname van Ra die solo speelt op een elektrische piano van Fender Rhodes. Het zette de ruimtewegen in rep en roer toen het in december vorig jaar werd uitgebracht.

Maar terwijl ze de opnamestudio mijden, heeft de band met verbazingwekkende regelmaat de wereld rondgereisd, aangezien hun leider een niet-jarige is. (Allens geschiedenis met Ra gaat terug tot de jaren 1950, na een periode van 10 jaar in het Amerikaanse leger waarin hij hielp bij de bevrijding van Sicilië, samen met concentratiekampen in Duitsland en Oostenrijk.) “Marshall heeft dit gevoel van enthousiasme, van genieten van wat hij is doen”, zegt trompettist Ray. De 67-jarige hoornman, die begon met Patti LaBelle en de Delfonics, begon in de jaren 70 te spelen bij Sun Ra en heeft sindsdien zijn toertijd verdeeld tussen de Arkestra en Kool & the Gang. Hij herinnert zich een recente tournee die de Sun Ra Arkestra naar Tuva bracht, de Russische republiek in Zuid-Siberië, waar keelzangers uitblinken in het zingen van twee toonhoogtes tegelijk. "We reizen door de Himalaya in een Russisch transportmiddel zonder schokken", herinnert Ray zich. "Ik kijk over de kant van de weg en zeg: 'Ik kan dit niet aan!' En ik kijk naar Marshall en hij zit daar gewoon. Dus in mijn gedachten heb ik zoiets van, ik heb niet het recht om hierover te klagen, als hij dat niet is.”

"Marshall is de maestro", zegt Middleton, 40, een klassiek geschoolde violist die een Arkestra-acoliet werd na het zien van een optreden in de Painted Bride in 2000. "Hij is de leider." Ze trad in 2012 toe als violist en werd na twee jaar studeren bij Allen leadzanger. "Marshall gaat altijd over de erfenis van de muziek en ervoor zorgen dat deze goed wordt uitgevoerd", zegt Middleton, die getrouwd is met Arkestra-gitarist Dave Hotep. Middleton, die op een dag tijdens de repetitie teksten schreef voor de titelversie van Swirling, sprak in opdracht van Allen op Zoom vanaf een locatie die ze alleen zou onthullen als 'hier ergens, ergens'. De band heeft nooit een setlist, dus “als je met Marshall op het podium staat en hij wijst met die vinger naar je, kun je maar beter klaar zijn”, lacht ze. “Het houdt je eerlijk als artiest.”

De pandemie van het coronavirus heeft de touractiviteiten van de band stopgezet en Middleton zegt: "Ik weet niet eens dat er een woord is dat echt kan uitdrukken" hoeveel ze het optreden mist. Ray, die herstellende is van twee knieoperaties, grapt dat de sluiting van COVID-19 gewoon een ander obstakel is voor muzikanten die proberen een berucht bedrijf te overleven. "Ze zeggen dat de muziekindustrie is als een lange plastic gang waar dieven en moordenaars vrij rondlopen en mannen en vrouwen sterven als honden", zegt hij. "Dan is er de negatieve kant." Scott, 74, is filosofisch. Door de pandemie heeft hij "zich kunnen concentreren op het ontwikkelen van mijn begrip van muziek". Allen is optimistisch. “Ik blijf in het huis op de piano en schrijf muziek voor de band, de hele dag en de hele nacht. Ik ben gewend om binnen te blijven.” De band kwam bij elkaar voor een buitenoptreden op de verkiezingsdag, spelend op een dieplader die door de belangengroep Joy aan de Polls werd geleverd in een stembureau in South Philly. "We gaven mensen iets dat ze nodig hebben", zegt Scott. “We deden ons werk.” Ze hopen dat Swirling "mensen van dienst kan zijn om hen wat geluk te geven in deze turbulente tijd", zegt Scott. "Je wilt je vibratie een beetje veranderen, een tijdje weg zijn van COVID en met ons meereizen door de ruimtewegen." Bij het geluid van het woord "ruimtewegen", barst Allen in gezang uit. "Het ruimtetijdperk is here to stay", zingt hij. "Je kunt nergens weglopen." Hij grijnst en Scott voegt zich bij hem en zingt vreugdevol de woorden van Sun Ra's bewerking van het spirituele 'No Hiding Place Down Here'. "Als je naar de rots rent om je gezicht te verbergen, zal de rots schreeuwen: 'Geen schuilplaats!'"

'Nidhamu' (The Outer Bridge) In de half-tussenwereld Dwell ze de toon-wetenschappers Geluid Mathematisch nauwkeurig Ze spreken van vele dingen De geluidswetenschappers Architecten van vlakken van discipline. ......Sun Ra (gedicht op achterkant) Altsaxofoon, conga's – Larry Northington altsaxofoon, fluit – Danny Davis, Hakim Rahim altsaxofoon, fluit, hobo – Marshall Allen baritonsaxofoon – Pat Patrick baritonsaxofoon, fluit – Danny Thompson* Basklarinet – Elo Omoe* gecomponeerd door, gearrangeerd door, piano, orgel, synthesizer [Moog, Rockichord] – Sun Ra Engineer [Recording Engineer] – Tam Fiofori Percussion – Lex Humphries, Tommy Hunter Photography [Liner Photo] – Mike Evans* Fotografie door – Sam Bankhead Producer – Ihnfinity Inc. And The East* Tenorsaxofoon, Percussie – John Gilmore Trumpet, Congas – Kwame Hadi Vocals – June Tyson

Interview met Sun Ra Francis Davis voert een opgenomen interview met Sun Ra in Germantown, Philadelphia in 1990. Slought is verheugd een reeks opnames uit 1990 van Sun Ra aan te kondigen in gesprek met jazzcriticus Francis Davis, online uitgebracht in samenwerking met "Sun Ra Meets Napoleon", een tentoonstelling te zien in Slought van 20 november 2004 - 31 januari 2005. Op maandag 29 januari 1990 interviewde jazzcriticus Francis Davis Sun Ra in het Sun Ra-huis aan Morton Street in de wijk Germantown van Philadelphia. Davis herinnert zich dat terwijl er verschillende Arkestra-leden aanwezig waren, de postbode bij de deur arriveerde op bijna hetzelfde moment dat hij dat deed, hem de post overhandigde zonder te weten wie hij was, en 'veel succes' zei. Een van de poststukken van die dag was een miljonairsbrief van Ed McMahon, geadresseerd aan Arkestra-saxofonist John Gilmore. 'JOHN GILMORE KAN REEDS EEN WINNAAR ZIJN,' stond er, en de Arkestra maakte daar nogal wat over - alsof het een of ander voorteken was. Na het bezoek van Davis trad Sun Ra op in het African American Museum in Philadelphia, en de gemeenteraad eerde hem met een miniatuur Liberty Bell die gewoonlijk werd gegeven aan bezoekende beroemdheden en hoogwaardigheidsbekleders.

In de definitieve biografie van Sun Ra Space is the Place: The lives and times of Sun Ra, vraagt biograaf John Szwed: "Wat is de erfenis van een muzikant die gedijde op paradoxen en mysterie, en van tegenstrijdigheid een kunstvorm maakte?" Wat vaak gebeurt met Sun Ra en zijn nalatenschap is dat mensen ofwel op hem projecteren wat ze willen, of dat ze hem volledig verkeerd begrijpen. Tot voor kort waren de meeste van zijn geschriften niet algemeen verkrijgbaar, dus veel van de filosofie achter de muziek is in de vergetelheid geraakt. Met de recente publicaties van de poëzie van Sun Ra, de onmetelijke vergelijking en het drietal boeken dat is uitgegeven door Whitewalls, waaronder The Wisdom of Sun Ra. Het is nu gemakkelijker om Sun Ra historisch te plaatsen in de grotere context van Afro-Amerikaanse denkers. Sun Ra put uit zoveel verschillende bronnen en trekt zoveel tot nadenken stemmende conclusies dat het vaak moeilijk bij te houden is. Hij gebruikte geluid, het geschreven woord, theater en film om een consistente visie over te brengen. Het wordt allemaal gedaan met een zeer specifieke en gerichte intentie. Als je naar het geheel van Sun Ra's werken over de verschillende media kijkt, zie je een uniform patroon van thema's en berichten. Hieronder heb ik citaten van Sun Ra en critici verzameld die enig licht werpen op zijn unieke filosofie. In Szweds biografie Space is the Place: The lives and times of Sun Ra legt hij uit waarom het zo moeilijk is om de filosofie van Sun Ra te begrijpen: soms werden deze interviews en semi-openbare lezingen gepubliceerd met ideeën die abrupt zonder context werden geïntroduceerd, of bleven hangen en onontwikkeld. Voor een deel was dit de stijl van Sun Ra: zijn ideeën waren bijna nooit compleet, delen ervan werden in het ene gesprek gedropt om diezelfde avond of een andere avond met een andere interviewer verder te gaan in een interview. De betekenis wordt misschien pas duidelijk na het horen van tien of twintig lezingen, of na het lezen van dertig interviews. In ieder geval had hij een hekel aan volledigheid - dingen die compleet waren, waren 'af', 'beëindigd', dood. Maar voor een groot deel was de moeilijkheid om Sun Ra te begrijpen het gevolg van het feit dat hij werd bewerkt en afgekort, onnauwkeurig werd getranscribeerd of slecht werd vertaald (345 Szwed). Sun Ra hanteerde altijd een zeer Afrocentrische benadering die in die tijd gebruikelijk was onder zwarte moslims. In The Wisdom of Sun Ra legt Arkestra-saxofonist John Gilmore uit: Op het moment dat ik kennismaakte met zijn wijsheid, drukte hij zijn filosofie op deze papieren af, waarvan veel zwarte moslims omarmden. Ze omarmden veel van zijn filosofie en begonnen het als hun eigen ding in hun kranten te plaatsen. Hij en ik zouden altijd rondhangen en ze zouden altijd Sun Ra ondervragen. Ze praatten graag met hem omdat hij hun altijd het tegenovergestelde vertelde van wat ze verwachtten te horen. Ze praatten graag met Sun Ra... Zo kregen ze een deel van hun filosofie omdat hij dingen met hen zou delen. Hij vertelde hen bijvoorbeeld dat neger 'dood lichaam' betekende en dat het van een woord 'necromantie' kwam. Hij vertelde hen over verwisselbare G's en C's en andere grammatica, toen begonnen ze zichzelf X'en te geven. Maar ze filterden ook informatie uit enkele van Sun Ra's kranten. Coltrane werd beïnvloed door zijn papieren. Sun drukte deze papieren altijd af en deelde ze uit aan mensen die geïnteresseerd waren in het uitbreiden van hun kijk op hoe ze tegen de dingen aankeken. Vóór Sun Ra wisten ze niets van het soort dingen waar hij het over had. Hij deed zelf onderzoek en vond over deze dingen en niemand was bekend met waar hij het over had, maar hij verspreidde het gewoon en zo kreeg Trane er wat van te pakken. Pat Patrick gaf hem een paar papieren en een paar records. Het lezen van Sun Ra's filosofie en het luisteren naar de muziek opende zijn geest (5 Ra, Corbett). De verwisselbare G's en C's worden geïllustreerd in een van de onlangs gepubliceerde broadsheets waar Gilmore hierboven over sprak: Jezus zei dat de neger de neger moest begraven, tenminste dat zei hij in de originele Griekse versie van het Nieuwe Testament. Maar volgens genesis C en G zijn uitwisselbaar en om deze reden lezen de woorden van Jezus ook: "laat de neger de necro begraven." In de huidige taal luidt de zojuist geciteerde zin: "laat de doden de doden begraven." De originele Griekse en oude Hebreeuwse definitie van neger of necro is lijk. Veel mensen denken dat neger zwart betekent, maar als het echt zwart betekent, kunnen alleen zwarte mensen neger worden genoemd... Helaas voor de neger betekent het woord neger lijk... De begraafplaats zelf is vernoemd naar het woord neger: Necropolis of stad van de doden. Het woord Niger is een Latijns woord dat Zwart betekent en Simon de Apostel op wie de kerk werd gebouwd werd Niger genoemd omdat hij een zwarte man was (66 Ra, Corbett). In veel van deze geschriften gebruikt hij denigrerende namen voor Afro-Amerikanen die verborgen betekenissen of oplossingen voor vergelijkingen vinden, zoals hij het zou noemen door woordspelingen te maken. Hou op. Kijken! Luister! Welke mensen op aarde noemen zichzelf spoken? In welk land wonen de spoken? In welk land wonen de spoken?...In Amerika natuurlijk....Buiten Amerika zijn er geen mensen die spoken worden genoemd...De spoken zijn in Amerika...Geen enkel ander zwart of bruin ras noemt zichzelf spoken, de spoken in Amerika zijn dat wel anders dan elk ander ras op deze planeet. Individueel zelf... ze haten de gedachte te zijn wat ze zijn... Ze willen wit zijn in plaats van het zwart en bruin dat God hen heeft gemaakt. Ze zijn helemaal uit koers...Ze zijn zonder wijsheid of begrip...ze zijn het perfecte prototype van Babylon...het Babylon dat God vernietigde...Ze zijn de verwoeste stad Tophet...Ze zijn het mysterie...Babylon de grote hoer, moeder van hoeren……(72 Ra, Corbett). Zijn filosofie van een verloren zwarte geschiedenis wordt verder uitgelegd in de volgende passage: ……..Er zijn twee ethiopieën…………………………. De Amerikaanse neger is geen oorspronkelijke inwoner van Amerika. De Amerikaanse neger is evenmin een oorspronkelijke inwoner van Afrika... het geheim van de raciale oorsprong van de neger ligt in Azië; zijn vroege geschiedenis begint daar. Twee plaatsen bevatten de sleutels tot de identiteit van de Amerikaanse neger: Egypte en India. Het eerste Ethiopië lag in India. India was een beschaving vóór Egypte. Wat wij beschaving noemen, begon in Azië. Azië ligt in het oosten, daarom noemen we de Ethiopiërs van India 'Oost-Ethiopiërs'. De Oost-Ethiopiërs migreerden naar de omgeving van Egypte... zij zijn de echte stichters van Egypte, ze staan bekend als "de machtige bouwers". Ze werden beschouwd als de wijste van alle mannen en werden "de onberispelijke Ethiopiërs ... (81 Ra, Corbett) genoemd). In een recent boek The Astro Black and Other Myths schreven critici en fans essays die probeerden de erfenis van Sun Ra te begrijpen en in een samenhangende context te plaatsen. De kunstenaar Kerry James Marshall schrijft: Dus waarom koos "Sonny" Blount voor de Egyptische stijl in plaats van het traditionele baptistische, christelijke model? Ik geloof dat Sun Ra werd geïnspireerd door vroege Afro-centrische leringen die werden gepromoot door Elijah Mohammed, via de Nation of Islam, en autodidactische historici zoals JA Rogers. De misopvoeding van de neger door Carter G. Woodson, de maker van Negro History Week en de gestolen Legacy door GM James, waren ook van grote invloed op het opkomende gebied van Afro-Amerikaanse studies. De "zwarte" man was de oorspronkelijke man. Ze zeiden dat de 'Egyptische beschaving', die Europese historici wisten te ontkoppelen van het 'moedercontinent', een zwarte, Afrikaanse beschaving was. Voor een volk dat wanhopig op zoek is naar een gevoel van waardigheid, is dit behoorlijk goed spul (59 Corbett, Elms). Graham Locke, de auteur van het boek Blutopia, gaat zelfs verder in zijn essay in het boek The Astro Black and Other Myths en vindt opvallende overeenkomsten met het idee Space is the Place en een oude tekst uit de 19e eeuw. De film Space is the Place opent met een scène waarin Sun Ra een verre planeet inspecteert om te controleren of deze geschikt is voor bewoning door zwarte mensen van de aarde. De verwijzing hier is naar Martin Delany, een pionier van het zwarte nationalisme, die in 1859 een expeditie naar de Niger-vallei leidde om locaties te vinden waar Afro-Amerikanen zich zouden kunnen vestigen. Delany's verslag van die expeditie werd in 1969 opnieuw gepubliceerd onder de titel The Search for a Place, gefilmd in 1972, geeft direct antwoord, een punt dat wordt onderstreept door het feit dat de titel van de film voor het eerst op het scherm verschijnt onmiddellijk nadat Ra de planeet waar hij is geweest voor zwarte nederzetting heeft goedgekeurd. inspecteren (33 Corbett, Elms). Dat zou in feite de oorsprong kunnen zijn van het idee Space is the Place, maar Sun Ra maakte later in zijn carrière duidelijk dat het idee van ruimte een universeel en open idee was en niet beperkt tot de kwestie van ras. In de biografie van John Szwed Space is the Place The lives and times of Sun Ra, citeert Szwed Sun Ra die over ruimte spreekt: Als ik ruimtemuziek zeg, heb ik te maken met de leegte, want dat is ook van de ruimte; maar ik heb te maken met de uiterlijke leegte, omdat de mens op de een of andere manier gevangen zit in het spelen van rollen in de haven of de hemel van de innerlijke leegte, maar daar zit ik niet in. Dat specifieke doel interesseert mijn geest-geest niet en daarom verplaatst het zich naar iets anders waar het woord ruimte het synoniem is voor een multi-dimensie van verschillende dingen anders dan wat mensen op dit moment denken dat het betekent. Dus ik laat het woord ruimte open, zoals ruimte hoort te zijn, als ik ruimte-muziek zeg (384 Szwed). Zwarten dachten dat ik het over blanken had. Maar ik had het over iedereen (382 Szwed). Bibliografie Corbett, John, Anthony Elms en Terri Kapsalis. Sun-Ra: Traveling the Spaceways: The Astro Black en andere zonnemythen. New York, NY: WhiteWalls, 2010. Afdrukken. Sun, Ra en John Corbett. De wijsheid van Sun-Ra: Polemical Broadsheets en Streetcorner Folders Sun Ra's. Chicago, Il.: WhiteWalls, 2006. Afdrukken. Szwed, John F. Space Is the Place: The Lives and Times of Sun Ra. New York: Da Capo, 1998. Afdrukken.

Componist en multidisciplinair icoon Sun Ra schreef en schittert in deze afrofuturistische sci-fi-film, met een geweldige freejazz-soundtrack voor de camera uitgevoerd door zijn Arkestra. Ra's doorgeslagen filosofie - een visionaire verstrengeling van de ruimte, Egyptische mythologie en wereldvrede - wordt volledig getoond, terwijl de film Ra's 'oorsprongsverhaal' verkent; een vermeende reis naar Saturnus die hij in de jaren dertig ondernam, een tijd waarin de meeste andere jazzmuzikanten nog steeds de jitterbug dansten. De grimmige koelte van deze legendarische mind warp wordt alleen geëvenaard door de zeldzaamheid van Sun Ra's Arkestra die live optreedt in Los Angeles